kołatać się

kołatać się
kołatać się {{/stl_13}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'istnieć mimo przeszkód, istnieć z trudem, ledwo': {{/stl_7}}{{stl_10}}Serce jeszcze kołacze się w jego piersi. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o ludziach: żyć, pracować w trudnych warunkach, włóczyć się po świecie, być bezdomnym': {{/stl_7}}{{stl_10}}Kołatać się po świecie. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'dawniej o niewygodnej jeździe: trząść się na wybojach, uderzać o coś, obijać się': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wóz kołatał się po wyboistej drodze.{{/stl_10}}{{stl_18}}ZOB. {{/stl_18}}{{stl_10}}życie [duch] ledwo się {{/stl_10}}{{stl_8}}{w kimś} {{/stl_8}}{{stl_7}}kołacze [tli] {{/stl_7}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • kołatać się — Życie, duch ledwie się w kimś kołacze «ktoś jest bardzo słaby, bliski śmierci»: Nie wiem, czy jeszcze życie się w niej kołacze. Czy znała od początku prawdę o Synusiu? Czy dlatego zwariowała? T. Bojarska, Świtanie …   Słownik frazeologiczny

  • kołatać — ndk IX, kołataćaczę (kołataćacę), kołataćaczesz (kołataćacesz), kołataćacz, kołataćał, rzad. I, kołataćam, kołataćasz, kołataćają, kołataćaj «uderzając w coś, powodować głuchy odgłos; stukać, łomotać» Kołatać do drzwi. Kołatać chodakami o podłogę …   Słownik języka polskiego

  • kołatać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa a. VIIIa, kołataćaczę || kołataćacę || kołataćam, kołataćacze || kołataćace || kołataća, kołataćaczą || kołataćacą || kołataćają {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} monotonnie uderzać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zatłuc się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} tłukąc się, bijąc się, zabić jeden drugiego, pozabijać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zatłukli się w bójce. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • kołatanie — n I rzecz. od kołatać ∆ med. Kołatanie serca «przyśpieszenie i wzmożenie skurczów serca, np. przy nerwicy; palpitacja» kołatanie się rzecz. od kołatać się …   Słownik języka polskiego

  • życie — 1. Bez życia «bez zapału, mało energicznie» 2. Brać, traktować życie lekko «być lekkomyślnym, postępować lekkomyślnie, beztrosko, niczym się nie przejmując»: Podziwiał jego odwagę brania życia lekko i nieodpowiedzialnie, jakby to było majowe… …   Słownik frazeologiczny

  • duch — 1. Człowiek małego ducha «człowiek tchórzliwy, przesadnie ostrożny»: Przyznaję się – człowiek małego ducha – iż dałem się sprowokować do dyskusji (...) B. Maj, Kronika. 2. Człowiek wielkiego ducha «człowiek odważny, szlachetny»: Stańczyk to… …   Słownik frazeologiczny

  • ledwo — 1. pot. Ledwo, ledwie dychać, dyszeć, zipać a) «z trudem oddychać»: (...) dogania go, ledwo dysząc, niziutka starsza pani w okularach. M. Cegielski, Masala. b) «być bardzo słabym, zmęczonym, wyczerpanym, być bliskim śmierci»: Pan Moczydłowski… …   Słownik frazeologiczny

  • ledwie — 1. pot. Ledwo, ledwie dychać, dyszeć, zipać a) «z trudem oddychać»: (...) dogania go, ledwo dysząc, niziutka starsza pani w okularach. M. Cegielski, Masala. b) «być bardzo słabym, zmęczonym, wyczerpanym, być bliskim śmierci»: Pan Moczydłowski… …   Słownik frazeologiczny

  • stukać — ndk I, stukaćam, stukaćasz, stukaćają, stukaćaj, stukaćał stuknąć dk Va, stukaćnę, stukaćniesz, stukaćnij, stukaćnął, stukaćnęła, stukaćnęli, stukaćnąwszy 1. «uderzając czymś (zwykle twardym) w coś twardego, powodować charakterystyczny odgłos;… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”